amunicja przeciwpancerna

[aadesh70]

Co działa lepiej (ceteres paribus), lżejszy, a tym samym szybszy pocisk lub wolniejszy i cięższy pocisk o większej gęstości przekroju?

[Garfield]

E równa się co razy co do kwadratu?

[KG92RS]

E równa się co razy co do kwadratu?

Tak? To po co robi się pociski podkalibrowe?

[mgmg]

Trzeba by chyba dodać, że nie chodzi o sam pocisk podkalibrowy dla samej podkalibrowości bo podkalibrowy ale stalowy tez by nie dał rady współczesnym pancerzom. Chodzi o to żeby były z bardzo twardego i ciężkiego materiału -> uran, wolfram. I choć można by je zrobić pełnokalibrowe to były by z tego same problemy ale chyba najbardziej bolała by cena. Przypomnę, że kilogram zubożonego uranu kosztuje ponad 20k$/kg. Tak że nie dla samej energii chyba sie je robi choć bez niej niema przebicia - to jasne.

[Garfield]

E równa się co razy co do kwadratu?

Tak? To po co robi się pociski podkalibrowe?

Właśnie po to aby co (to do kwadratu) było wyższe. Ciężki rdzeń o średnicy lufy nie napędzi się do dużego co ( tego co jest do kwadratu).

[Hoplofob]

Co działa lepiej (ceteres paribus), lżejszy, a tym samym szybszy pocisk lub wolniejszy i cięższy pocisk o większej gęstości przekroju?

Ludzie piszą o tym habilitacje, ba! całe instytuty naukowe się utrzymują badając ten problem , a Ty chcesz dostać zero-jedynkową odpowiedź?

To wszystko zależy od masy i prędkości pocisku, materiałów pocisku oraz pancerza, a także od ich kształtów. I zasięgu strzału. No i od efektu, jaki chcesz uzyskać po przebiciu. A w grę wchodzą jeszcze czynniki pozabalistyczne, głównie ekonomiczne, ale nawet i... społeczne.

Poza tym pytanie wdaje się być źle zadane. "Ceteris paribus" sugeruje, że masz dwa pociski o tej samych zdolnościach przeciwpancernych. Działać lepiej będzie oczywiście pocisk cięższy.

Natomiast domyślając się, że chodzi Ci o coś nieco innego, to - ogólnie rzecz biorąc (i lekceważąc różne zastrzeżenia i wyjątki) - łatwiej jest osiągnąć lepsze rezultaty przeciwpancerne korzystając z lżejszego pocisku o większej prędkości.

[GreenHeart]

Może konstruktorzy w przypadku czołgów źle podchodzą do tematu. Żółwia wystarczy przewrócić na grzbiet

[aksel]

Działo elektromagnetyczne- prędkość przede wszystkim. Zasięg, płaski tor lotu, celność, energia dająca wielką skuteczność destrukcji bez użycia jakiegokolwiek ładunku w pocisku. Pocisk w sabocie, wcale nie taki duży i ciężki.

[kelvinpiotr]

E równa się co razy co do kwadratu?

Tak? To po co robi się pociski podkalibrowe?

Zasada zachowania pędu , po opuszczeniu lufy pocisk traci sabot , masa się zmniejsza a więc prędkość rdzenia się zwiększa. Przebijalność wzrasta. Na rdzeń o małym przekroju działa mniejszy opór powietrza więc prędkość tak nie spada jak dla pocisku kalibru np. 125 mmm.

[rokada]

Nie zapominajmy o tym, że mniejszy przekrój rdzenia (zwłaszcza twardego rdzenia) pocisku oznacza więsze ciśnienie, wywierane przez niego na pancerz.

[aksel]

Może konstruktorzy w przypadku czołgów źle podchodzą do tematu. Żółwia wystarczy przewrócić na grzbiet

Pozornie słuszna koncepcja tyle że w praktyce mało realna.
Współczesne czołgi z reguły są stosunkowo niskie,płaskie i w związku z tym mają nisko położony środek ciężkośći.
Aby coś takiego przewrócić "na grzbiet" potrzebny jest dość spory ładunek wybuchowy i w dodatku należałoby go najpierw dość precyzyjnie umieścić pod spodem pojazdu. Wybuch ,który byłby odpowiedni do przewrócenia czołgu i tak "przy okazji" spowodowałby poważną destrukcję tego pojazdu. Jeszcze trudniej wstrzelić taki ładunek pod podwozie kiedy czołg przemieszcza się z dużą prędkością ,a może to być 70-90 km/godz.

[Hoplofob]

Oj tam, oj tam: "pozornie słuszna", "mało realna"...

Ładunek o mocy 15 kt wywraca cały batalion żółwików na grzbiet i wcale nie trzeba znów tak dokładnie celować...

[Vlad]

Ważna jest też sprawność w przekazywaniu energii pancerzowi przez pocisk (pytanie: lepiej ją przekazuje cięższy czy lżejszy pocisk?) Jak pamiętacie, polski karabin ppanc. wz. 35 strzelał pociskami o rdzeniu ołowianym, które dawaly sobie radę z ówczesnymi pancerzami stalowymi, choć wydaje się to nieintuicyjne (stal jest przecież znacznie "twardsza" od ołowiu). Tutaj (dla amatorów czeskiego) artykuł o mechanizmie tego zjawiska w nowym spojrzeniu:
https://www.rucevzhuru.cz/technika/192- ... -ocel.html

[LARPAK]

Coś o amunicji ppanc. z "budowa amunicji, tom I" WAT wewn. 1251/83:

[GreenHeart]

Pozornie słuszna koncepcja tyle że w praktyce mało realna.
Współczesne czołgi z reguły są stosunkowo niskie,płaskie i w związku z tym mają nisko położony środek ciężkośći.
Aby coś takiego przewrócić "na grzbiet" potrzebny jest dość spory ładunek wybuchowy i w dodatku należałoby go najpierw dość precyzyjnie umieścić pod spodem pojazdu. Wybuch ,który byłby odpowiedni do przewrócenia czołgu i tak "przy okazji" spowodowałby poważną destrukcję tego pojazdu. Jeszcze trudniej wstrzelić taki ładunek pod podwozie kiedy czołg przemieszcza się z dużą prędkością ,a może to być 70-90 km/godz.

Ok, skoro już sobie tak luźno piszemy o bzdurach to czy np elektromagnes nie byłby w stanie wytworzyć odpowiedniej energii by wywalić czołg? Koncepcja całkiem szalona ale tak mi się nasunęło na myśl skoro ładunki wybuchowe musiałby byc dośc spore.